Laatst bijgewerkt op 9 november 2018 door Erwin en René
De naasten van een overledene komen na het overlijden terecht in een achtbaan van emoties. Veel mensen ervaren de periode tot de uitvaart als een roes. Hoewel deze periode vaak vijf dagen in beslag neemt, verliezen directe naasten vaak het tijdsbesef.
In deze periode krijgen naasten veel steun vanuit familie, vrienden en zelfs verre kennissen. Dit helpt bij de rouwverwerking en helpt om de periode goed door te komen. Na de uitvaart kan dit soms rap veranderen. Personen die verder van de overledene afstonden gaan langzaam door met hun leven, terwijl dit voor directe naasten vaak bijzonder lastig is.
Het leven in de jaren na de uitvaart is dan ook vaak de lastigste periode voor nabestaanden.
Wat kun je lezen op deze pagina?
Minder aandacht na uitvaart
Direct na het overlijden van een naaste krijgen nabestaanden vaak veel steunbetuigingen en bezoek van vrienden en familie. Na de uitvaart is dit vaak significant minder, omdat mensen doorgaan met hun leven. Het kan erg pijnlijk zijn wanneer de steun ogenschijnlijk minder wordt.
Het is goed om te onthouden dat dit in de meeste gevallen niet het geval is. Hoewel de zichtbare steun minder wordt, is het eigenlijk altijd mogelijk om bij diezelfde mensen aan te kloppen voor steun. Het is belangrijk om je niet bezwaard te voelen om maanden of zelfs jaren na een sterfgeval nog steun te zoeken hiervoor.
Sommige nabestaanden kiezen ervoor om professionele hulp in te schakelen na een sterfgeval. Hierbij kan gedacht worden aan een psycholoog of levenscoach, maar bij plotselinge sterfgevallen, bijvoorbeeld door een ongeval, ook slachtofferhulp. Zelfs voor mensen die denken dat dit weinig steun gaat bieden, is dit vaak een goede keuze.
Pijn in dagelijkse bezigheden
Voor veel nabestaanden zit er voornamelijk veel pijn in dagelijkse handelingen waarin de overledene plotseling onderbreekt. Dat kan vanalles zijn, zoals het doen van boodschappen, het dekken van de tafel of een wandeling in de natuur.
Het verschilt per persoon wat de beste manier van handelen is in deze situaties. Sommige nabestaanden blijven deze handelingen graag in hun eentje verrichten, terwijl anderen zich er prettig bij voelen wanneer, in elk geval voorlopig, iemand meegaat of -helpt.
Over het algemeen helpt het blijven verrichten van de dagelijkse handelingen bij het rouwproces. Volledig stoppen met dingen die herinneren aan de overledene doen het rouwproces vaak geen goed. Hoewel pijnlijk, is het meestal goed om dit verdriet onder ogen te zien en te wennen aan de afwezigheid van de overledene.
Dit voorkomt dat verdriet wordt opgekropt en later tot uiting komt. Verwerking is essentieel, hoe pijnlijk ook.
Lichamelijke klachten
Soms kan intense rouw ook leiden tot lichamelijke klachten. Deze zijn vaak enigszins vergelijkbaar met lichamelijke klachten die kunnen optreden bij depressies en burn-outs. Hierbij kan gedacht worden aan vermoeidheid, een verlaagde weerstand en een algeheel ziek gevoel.
Ook is slaaptekort niet ongewoon. Er kan een continu gevoel van stress aanwezig zijn, die gepaard gaat met buikpijn en/of hoofdpijn.
Hoewel deze klachten niet ongewoon zijn, is het goed om de gezondheid in de gaten te blijven houden. Gaat de gezondheid sterk of langdurig achteruit, neem dan contact op met een professionele hulpverlener.
Zoek altijd steun
Afhankelijk van je persoonlijkheid kan het aanlokkelijk zijn om jezelf op te sluiten in verdriet en niet met anderen te willen praten. Toch is het goed om altijd steun te blijven zoeken wanneer dit nodig is. Isolatie in rouw leidt zelden tot goede verwerking. Ook wanneer je hoofd er niet naar staat is het goed om zo nu en dan je hart te luchten bij een naaste of hulpverlener. Op de lange termijn komt dit het rouwproces ten goede en wordt het makkelijker om het sterfgeval een plekje te geven.
Een goede tip is om een naaste, een goede vriend(in) of familie, als vertrouwenspersoon aan te wijzen. Bij deze persoon kun je dan altijd terecht, dag en nacht, zonder het gevoel dat je deze persoon lastigvalt. De ervaring leert dat een dergelijk vertrouwenspersoon een grote positieve invloed kan hebben op het uiteindelijke rouwproces.
