Laatst bijgewerkt op 27 juli 2018 door Erwin en René
De dood is iets waar niemand om heen kan, maar verschillend mee om wordt gegaan. In de Westerse wereld is het een proces van rouw voor nabestaanden en een uitvaartceremonie om de laatste eer te bewijzen aan de overledene. De manier hoe men omgaat met een uitvaart in Nederland is echter niet universeel.
In veel andere culturen bestaan er andere ideeën over de dood en de uitvaart. Sommige van deze uitvaartrituelen staan ver af van het type uitvaart dat we in Nederland gewend zijn. Elkeuitvaartverzekeringvergelijken.nl kijkt naar bijzondere uitvaartrituelen rond de wereld.
Wat kun je lezen op deze pagina?
Kisten op bergen in China en de Filipijnen
Sommige stromingen in China en op de Filipijnen geloven dat de opbaring van een overledene zo hoog mogelijk moet zijn, om op deze wijze zo dicht mogelijk bij de hemel te zijn. In sommige berggebieden in beide landen zijn tientallen kisten met overledene te zien, vastgemaakt aan de bergwand.
Sommige kisten op deze bergwanden liggen er al tientallen jaren, zo niet langer. In principe worden de kisten nooit verwijderd en laat men de natuur haar werk doen. Het kan erg lang duren tot de kist en het lichaam van de overledene volledig vergaan is.
Famadihana van Malagassiërs stam in Madagascar
De Malagassiërs zijn een inheemse bevolkingsgroep van Madagascar, met wel erg opvallende uitvaartrituelen. Het ritueel van de stam wordt Famadihana genoemd. Na een overlijden van een lid van de bevolkingsgroep wordt hij of zij begraven in mooie kleding, parfum en soms bloemen. Het bijzondere is echter dat het lichaam periodiek wordt opgegraven, gemiddeld iedere zeven jaar.
Het lichaam wordt vervolgens aangekleed met nieuwe kleding, krijgt nieuwe parfum en wordt opnieuw geëerd door ermee te dansen. Het mag duidelijk zijn dat het lichaam door de jaren heen, zeker in een tropisch land als Madagascar, vergaat. Het ritueel is onder de bevolkingsgroep steeds minder populair. Dit heeft te maken met een groeiende gedachte dat het ritueel ouderwets is, maar ook met bijkomende gezondheidsrisico’s.
Hindoeïsme in India
In het Hindoeïsme gelooft men in een eeuwige ziel die na het overlijden van het lichaam weer herboren wordt in een nieuw lichaam. Volgens de overtuigingen kan de ziel het lichaam het snelst verlaten bij een crematie in de open lucht, wat dan ook vrij gangbaar is in het zuid-Aziatische land. In het bijzonder is de heilige stad Varanasi een gewenste plek van crematie, gelegen aan de voet van de rivier de Ganges.
Het lichaam van de overledene wordt in de open lucht gecremeerd, meestal op een stapel brandbaar materiaal, zoals hout. Het lichaam is hierin meestal gewikkeld in doeken en wordt tijdens de crematie met een bootje op het water gebracht van de Ganges. Voor Hindoes in India is dit de meest heilige manier om gecremeerd te worden.
Offer aan de natuur, Boeddhisme, Tibet en Mongolië
Volgens de boeddhistische leer moeten lichamen van overledenen gecremeerd worden of geofferd worden aan de dieren. In hooggelegen gebieden in Tibet en de steppe van Mongolië is hout schaars en is er vaak te weinig aanwezig voor een volledige crematie. Lokale groepen kiezen daarom doorgaans voor een natuuroffer.
In Tibet betekent dit dat lichamen geofferd worden aan aasgieren, die het lichaam tot het bot eten. De botter worden vervolgens vermalen en gevoed aan de koeien, waardoor de overledene volledig op is gegaan in de natuur, zoals de bedoeling. In Mongolië gebeurt bij sommige stammen hetzelfde, maar wordt het lichaam geofferd aan honden. Hierbij wordt eerst het lichaam omlijnd met stenen, wat een eeuwig eerbetoon aan de overledene vormt.
Uitvaartstriptease, Taiwan en China
In sommige gebieden van Taiwan en China huurt men soms stripteases in die optreden tijdens de uitvaartceremonie. De gedachte hierbij is dat men enerzijds het leven van de overledene viert, maar ook dat men zo meer mensen aantrekt om de overledene de laatste eer te bewijzen. Dit blijkt in sommige groepen in de landen met een vrij gesloten cultuur een groot probleem te zijn.
Dit jaar nog werden er liefst vijftig paaldansers ingehuurd voor de uitvaart van de voormalig burgemeester van de stad Chiayi, gelegen in het zuiden van Taiwan en ongeveer even groot als de stad Utrecht.
